Neredeyse Bir Nükleer Bomba Yapan The A-Bomb Kid’in Değişik Hikayesi! Birden fazla akademisyen muhtemelen daha evvel FBI tarafınca el konulacak kadar şok edici bir akademik makale yazmamıştır. Lakin bir Princeton öğrencisi, 1970’li senelerda bunu başarmıştı.
John Aristotle Phillips, havacılık ve mekanik bilimler alanında 21 yaşında bir lisans öğrencisiydi ve kendisine “The A-Bomb Kid” (A-Bombası Çocuk) lakabını kazandıracak bir projeyi üstlendiğinde “beklenenden az muvaffakiyet gösteren biri” olarak tanımlanıyordu.
ABD Hükümeti Basım Ofisi’nden bâtın olmayan gereçleri ve okul kütüphanesinden edindiği ayrıntıları kullanarak, bu biçimdeki raporlara bakılırsa Manhattan’ın dörtte birini yerle bir edebilecek, çalışan bir nükleer bomba tasarladı.
1976’da, teröristlerin yahut öbür berbat aktörlerin halka açık ayrıntıları kullanarak bir nükleer bomba geliştirmesinin ne kadar kolay olacağını göstermek için plaj topu büyüklüğündeki bomba üzerinde birkaç ay çalıştı. Bu noktada, nükleer bilim insanı Dr. Frank Chilton‘ın dizaynın “işe yarayacağının neredeyse garantili” olduğunu söylemiş olduği göz önüne alındığında başarılı olduğunu söyleyebiliriz.
Başka lisans öğrencileri de daha evvel emsal projelere girişmişti, lakin patlama dalgasını bombanın merkezine gerçek tetikleyen birinci klâsik patlayıcı ile sorun yaşıyorlardı. Phillips bu bilgiyi, patlayıcı üreticisi DuPont’u arayarak ve kibarca ne kullandıklarını sorarak elde etti, lakin bunun TNT üzere başka patlayıcılarla tetiklenebileceğini söylemekteydi.
Odasında çalışmayan bir maket olarak yaptığı bombası teorik olarak çalışabilecek ve İkinci Dünya Savaşı’nın sonunda ABD’nin Hiroşima’ya attığı bombanın yaklaşık üçte biri kadar kuvvetli olacaktı.
Nitekim bir bomba yapmak isteyen birinin epey daha fazla uğraşması gerekmesine karşın (sonuçta uranyum/plütonyumu ele geçirmek ve akabinde onu zenginleştirmek, bir kargo teslimatını beklemek kadar kolay değil), makalesi ona FBI ve CIA’den bir ziyaretin yanı sıra A notu kazandırdı.
Makalesini teslim ettikten birkaç hafta daha sonra, bakmak için fizik kısmına geri döndü ve makalenin orada olmadığını gördü. O sırada kısım lideri tarafınca sorgulandıktan daha sonra, DuPont’tan edindiği ayrıntıların muhtemelen kapalı olduğunu fark etti.
FBI sonrasındasında üniversiteyi ziyaret etti ve makalesine ve odasında yaptığı makete el koydu. Aygıt üstündeki çalışmasının akabinde Phillips, nükleer silahların yayılmasını tedbire aktivisti oldu, hatta bu platformda birkaç sefer kongre için adaylığını bile koydu.
Ortadan geçen yıllar, John Aristotle Phillips‘i bir teşebbüsçü yaptı. Lakin dünya onu hala, üniversitede nükleer bomba yapmaya çalışan ve bunu da neredeyse başaran The A-Bomb Kid olarak hatırlıyor…
John Aristotle Phillips, havacılık ve mekanik bilimler alanında 21 yaşında bir lisans öğrencisiydi ve kendisine “The A-Bomb Kid” (A-Bombası Çocuk) lakabını kazandıracak bir projeyi üstlendiğinde “beklenenden az muvaffakiyet gösteren biri” olarak tanımlanıyordu.
ABD Hükümeti Basım Ofisi’nden bâtın olmayan gereçleri ve okul kütüphanesinden edindiği ayrıntıları kullanarak, bu biçimdeki raporlara bakılırsa Manhattan’ın dörtte birini yerle bir edebilecek, çalışan bir nükleer bomba tasarladı.
1976’da, teröristlerin yahut öbür berbat aktörlerin halka açık ayrıntıları kullanarak bir nükleer bomba geliştirmesinin ne kadar kolay olacağını göstermek için plaj topu büyüklüğündeki bomba üzerinde birkaç ay çalıştı. Bu noktada, nükleer bilim insanı Dr. Frank Chilton‘ın dizaynın “işe yarayacağının neredeyse garantili” olduğunu söylemiş olduği göz önüne alındığında başarılı olduğunu söyleyebiliriz.
Başka lisans öğrencileri de daha evvel emsal projelere girişmişti, lakin patlama dalgasını bombanın merkezine gerçek tetikleyen birinci klâsik patlayıcı ile sorun yaşıyorlardı. Phillips bu bilgiyi, patlayıcı üreticisi DuPont’u arayarak ve kibarca ne kullandıklarını sorarak elde etti, lakin bunun TNT üzere başka patlayıcılarla tetiklenebileceğini söylemekteydi.
Odasında çalışmayan bir maket olarak yaptığı bombası teorik olarak çalışabilecek ve İkinci Dünya Savaşı’nın sonunda ABD’nin Hiroşima’ya attığı bombanın yaklaşık üçte biri kadar kuvvetli olacaktı.
Nitekim bir bomba yapmak isteyen birinin epey daha fazla uğraşması gerekmesine karşın (sonuçta uranyum/plütonyumu ele geçirmek ve akabinde onu zenginleştirmek, bir kargo teslimatını beklemek kadar kolay değil), makalesi ona FBI ve CIA’den bir ziyaretin yanı sıra A notu kazandırdı.
Makalesini teslim ettikten birkaç hafta daha sonra, bakmak için fizik kısmına geri döndü ve makalenin orada olmadığını gördü. O sırada kısım lideri tarafınca sorgulandıktan daha sonra, DuPont’tan edindiği ayrıntıların muhtemelen kapalı olduğunu fark etti.
FBI sonrasındasında üniversiteyi ziyaret etti ve makalesine ve odasında yaptığı makete el koydu. Aygıt üstündeki çalışmasının akabinde Phillips, nükleer silahların yayılmasını tedbire aktivisti oldu, hatta bu platformda birkaç sefer kongre için adaylığını bile koydu.
Ortadan geçen yıllar, John Aristotle Phillips‘i bir teşebbüsçü yaptı. Lakin dünya onu hala, üniversitede nükleer bomba yapmaya çalışan ve bunu da neredeyse başaran The A-Bomb Kid olarak hatırlıyor…