Hükümet komisyonunun önerileri ayrıntılı olarak:
1. Provizyon Hizmetlerinin Bedeli
Şu anda, hastane hizmetleri büyük ölçüde sabit vaka oranlarıyla finanse edilmektedir (aşağıdaki arka plana bakın). Personel temini, acil servis veya gerekli tıbbi teknoloji gibi sabit maliyetler de vaka başına sabit ücret üzerinden oluşturulmalıdır. Kamu yararına hizmetlerde hastanelerin öneminin altını çizmek ve mümkün olduğu kadar çok sayıda tedavi vakası üzerindeki ekonomik baskıyı azaltmak için hükümet komisyonu, hastanelerin görevlerine bağlı olarak gelecekte peşin maliyetler olarak sabit bir miktar tanımlanmasını tavsiye eder (bkz. puan 2 ve 3) – elde edin. Bu da hastanelerin üzerindeki ekonomik baskıyı ortadan kaldırıyor.
2. Hastane bakım seviyelerinin tanımı (seviyeleri)
Almanya’daki hastane yapıları tarihsel olarak büyümüştür. Her hastanenin farklı bölümleri vardır ve farklı hizmetler sunar. Gelecekte, hastaneler üç özel düzeyde sınıflandırılacak ve buna göre finanse edilecektir:
hastaneleri Seviye I ayrı bir önem verilmektedir. Eve yakın ülke çapında kapsama alanı garanti etmelidirler. Bu nedenle acil bakım sağlayan hastanelere ayrılırlar (Seviye I n) ve entegre ayakta/yatılı hasta bakımı sunanlar (Seviye I ben). hastaneleri Seviye I ben çok sık ayrı yatan hasta ve ayakta tedavi sağlık hizmetlerinin üstesinden gelme yolunda kilit bir rol oynamalıdır. Bu nedenle Hükümet Komisyonu, bunların sektörler genelinde bölgesel olarak planlanmasını, DRG sisteminden tamamen çıkarılmasını ve günlük sabit oranlarla ücretlendirilmesini tavsiye ediyor. Ek olarak, uygun yasal değişiklikler hemşirelik yönetimi altında olmalarını mümkün kılmalıdır.
3. Tanımlanmış performans gruplarının tanıtılması
Uzmanlık bölümlerinin (“dahili tıp” gibi) hastanelere tek kaba ataması, daha kesin olarak tanımlanmış hizmet grupları (örneğin “kardiyoloji”) ile değiştirilmelidir. Hastaneler şu anda, sol kalp kateteri olmayan kalp krizleri, inme ünitesi olmayan inmeler veya sertifikalı bir kanser merkezi olmayan onkolojik hastalıklar gibi bazı vakaları uygun personel ve teknik ekipman olmadan çok sık tedavi etmektedir.
Gelecekte, tedaviler yalnızca hastaneye uygun hizmet grubu atanmışsa faturalandırılacaktır. Tahsis için ön koşul, örneğin personel ve ekipmanla ilgili olarak, ilgili performans grubu için kesin olarak tanımlanmış yapısal gerekliliklerin yerine getirilmesidir. Karmaşıklığa bağlı olarak, her hizmet grubu için her üç düzeydeki hastanelerde mi yoksa sadece daha üst düzey hastanelerde mi (II ve III veya sadece III) verilip verilmeyeceği belirlenir. Hastalar için tedavi kalitesi böylece önemli ölçüde iyileştirilir. Her hizmet grubu için bir yedek paylaşım tanımlanır.
Hükümet Komisyonu, düzenlemelerin hemen uygulanmasına izin verilmemesini, bunun yerine cömert bir geçiş aşamasında (5 yıllık yakınsama aşaması) kademeli olarak getirilmesini tavsiye ediyor. Bu, hastanelere, doktorlara, sağlık sigortası şirketlerine ve federal eyaletlere değişen finansman sistemine uyum sağlamaları için yeterli zaman verir.
Modern ve ihtiyaca dayalı hastane bakımı için Hükümet Komisyonu Emri
Koalisyon anlaşmasına göre, hükümet komisyonu, önceki sistemi bakım seviyelerine (birincil, temel, standart, azami bakım, üniversite hastaneleri). Hükümet komisyonu Mayıs 2022’de kuruldu ve o zamandan beri Hastane Bakımı Yardım Yasasında uygulanan çeşitli konularda (pediatri ve obstetrik için yeterli finansman, hastanede gündüz bakımı dahil) beyanlar sundu.
Arka plan: Mevcut hastane finansmanı
Hastaneler devam eden işletme maliyetlerini (tıbbi tedavi maliyetleri, örneğin personel, cerrahi gereksinimler, …) Vaka sabit oranları (DRG’ler). Bu şu anlama gelir: Tedavi gerçekte daha fazla veya daha az maliyetli olsa bile sabit bir miktar alırsınız. Yatırım maliyetleri – örneğin binalar veya yapısal bakım maliyetleri – federal eyaletler tarafından yeterli miktarlarda karşılanmalıdır. Bu, yönetim kurulu genelinde yeterli ölçüde gerçekleşmiyor.
Vaka bazlı sistem, vaka bazlı oranların faturalandırılmasına ek olarak, çok sayıda ameliyat veya diğer tedavileri (şüphe durumunda gereksiz olanlar da) gerçekleştirmek için bir teşvik (performans veya miktar teşviki olarak adlandırılır) sağlar. özellikle kazançlı ve daha az kazançlı olan uzmanlık alanları, örneğin Çocuk ve Ergen Tıbbı kapanacak. Ek olarak, vaka başına sabit ücretten tedavi maliyetinden (“kanlı akıntı”) daha fazla kazanç elde etmek için hastaları mümkün olduğu kadar erken taburcu etmeye yönelik ekonomik bir teşvik vardır. Sistemdeki ekonomik baskı buna bağlı olarak yüksektir.
Küresel bir karşılaştırmada, Almanya hastanelerini en çok performans ve miktar teşvikleriyle finanse ediyor. Dolayısıyla hastane finansmanı, yalnızca vaka başına sabit oranlar kullanan diğer sağlık sistemlerinden değil, aynı zamanda Almanya’daki karşılaştırılabilir kritik altyapı ve kamu hizmetlerinden (örn. itfaiye) de farklıdır.
Dava başına sabit oranların olumsuz etkilerini azaltmak için geçmişte çeşitli yasal adımlar atılmıştır. Örneğin, hastanelerin bir hizmeti faturalandırmak için karşılaması gereken gereksinimleri (örneğin belirli bir minimum miktar) veya belirli hastaneler için ek ücretleri (örneğin, ekonomik olarak tehdit altında olan ancak tedarik için önemli olan hastaneler için güvenlik ek ücretleri) tanımlayarak veya vaka başına sabit orandan bakım. Bu “sistem içi” çözümler vaka bazında tek oranlı finansmandaki açıkları tamamen ortadan kaldıramamıştır.
1. Provizyon Hizmetlerinin Bedeli
Şu anda, hastane hizmetleri büyük ölçüde sabit vaka oranlarıyla finanse edilmektedir (aşağıdaki arka plana bakın). Personel temini, acil servis veya gerekli tıbbi teknoloji gibi sabit maliyetler de vaka başına sabit ücret üzerinden oluşturulmalıdır. Kamu yararına hizmetlerde hastanelerin öneminin altını çizmek ve mümkün olduğu kadar çok sayıda tedavi vakası üzerindeki ekonomik baskıyı azaltmak için hükümet komisyonu, hastanelerin görevlerine bağlı olarak gelecekte peşin maliyetler olarak sabit bir miktar tanımlanmasını tavsiye eder (bkz. puan 2 ve 3) – elde edin. Bu da hastanelerin üzerindeki ekonomik baskıyı ortadan kaldırıyor.
2. Hastane bakım seviyelerinin tanımı (seviyeleri)
Almanya’daki hastane yapıları tarihsel olarak büyümüştür. Her hastanenin farklı bölümleri vardır ve farklı hizmetler sunar. Gelecekte, hastaneler üç özel düzeyde sınıflandırılacak ve buna göre finanse edilecektir:
- Birincil bakım – Temel cerrahi prosedürler ve acil durumlar gibi temel tıbbi ve hemşirelik bakımı.
- Düzenli ve öncelikli bakım – Temel bakıma kıyasla ek hizmetler sunan hastaneler.
- maksimum tedarik – örneğin üniversite hastaneleri.
hastaneleri Seviye I ayrı bir önem verilmektedir. Eve yakın ülke çapında kapsama alanı garanti etmelidirler. Bu nedenle acil bakım sağlayan hastanelere ayrılırlar (Seviye I n) ve entegre ayakta/yatılı hasta bakımı sunanlar (Seviye I ben). hastaneleri Seviye I ben çok sık ayrı yatan hasta ve ayakta tedavi sağlık hizmetlerinin üstesinden gelme yolunda kilit bir rol oynamalıdır. Bu nedenle Hükümet Komisyonu, bunların sektörler genelinde bölgesel olarak planlanmasını, DRG sisteminden tamamen çıkarılmasını ve günlük sabit oranlarla ücretlendirilmesini tavsiye ediyor. Ek olarak, uygun yasal değişiklikler hemşirelik yönetimi altında olmalarını mümkün kılmalıdır.
3. Tanımlanmış performans gruplarının tanıtılması
Uzmanlık bölümlerinin (“dahili tıp” gibi) hastanelere tek kaba ataması, daha kesin olarak tanımlanmış hizmet grupları (örneğin “kardiyoloji”) ile değiştirilmelidir. Hastaneler şu anda, sol kalp kateteri olmayan kalp krizleri, inme ünitesi olmayan inmeler veya sertifikalı bir kanser merkezi olmayan onkolojik hastalıklar gibi bazı vakaları uygun personel ve teknik ekipman olmadan çok sık tedavi etmektedir.
Gelecekte, tedaviler yalnızca hastaneye uygun hizmet grubu atanmışsa faturalandırılacaktır. Tahsis için ön koşul, örneğin personel ve ekipmanla ilgili olarak, ilgili performans grubu için kesin olarak tanımlanmış yapısal gerekliliklerin yerine getirilmesidir. Karmaşıklığa bağlı olarak, her hizmet grubu için her üç düzeydeki hastanelerde mi yoksa sadece daha üst düzey hastanelerde mi (II ve III veya sadece III) verilip verilmeyeceği belirlenir. Hastalar için tedavi kalitesi böylece önemli ölçüde iyileştirilir. Her hizmet grubu için bir yedek paylaşım tanımlanır.
Hükümet Komisyonu, düzenlemelerin hemen uygulanmasına izin verilmemesini, bunun yerine cömert bir geçiş aşamasında (5 yıllık yakınsama aşaması) kademeli olarak getirilmesini tavsiye ediyor. Bu, hastanelere, doktorlara, sağlık sigortası şirketlerine ve federal eyaletlere değişen finansman sistemine uyum sağlamaları için yeterli zaman verir.
Modern ve ihtiyaca dayalı hastane bakımı için Hükümet Komisyonu Emri
Koalisyon anlaşmasına göre, hükümet komisyonu, önceki sistemi bakım seviyelerine (birincil, temel, standart, azami bakım, üniversite hastaneleri). Hükümet komisyonu Mayıs 2022’de kuruldu ve o zamandan beri Hastane Bakımı Yardım Yasasında uygulanan çeşitli konularda (pediatri ve obstetrik için yeterli finansman, hastanede gündüz bakımı dahil) beyanlar sundu.
Arka plan: Mevcut hastane finansmanı
Hastaneler devam eden işletme maliyetlerini (tıbbi tedavi maliyetleri, örneğin personel, cerrahi gereksinimler, …) Vaka sabit oranları (DRG’ler). Bu şu anlama gelir: Tedavi gerçekte daha fazla veya daha az maliyetli olsa bile sabit bir miktar alırsınız. Yatırım maliyetleri – örneğin binalar veya yapısal bakım maliyetleri – federal eyaletler tarafından yeterli miktarlarda karşılanmalıdır. Bu, yönetim kurulu genelinde yeterli ölçüde gerçekleşmiyor.
Vaka bazlı sistem, vaka bazlı oranların faturalandırılmasına ek olarak, çok sayıda ameliyat veya diğer tedavileri (şüphe durumunda gereksiz olanlar da) gerçekleştirmek için bir teşvik (performans veya miktar teşviki olarak adlandırılır) sağlar. özellikle kazançlı ve daha az kazançlı olan uzmanlık alanları, örneğin Çocuk ve Ergen Tıbbı kapanacak. Ek olarak, vaka başına sabit ücretten tedavi maliyetinden (“kanlı akıntı”) daha fazla kazanç elde etmek için hastaları mümkün olduğu kadar erken taburcu etmeye yönelik ekonomik bir teşvik vardır. Sistemdeki ekonomik baskı buna bağlı olarak yüksektir.
Küresel bir karşılaştırmada, Almanya hastanelerini en çok performans ve miktar teşvikleriyle finanse ediyor. Dolayısıyla hastane finansmanı, yalnızca vaka başına sabit oranlar kullanan diğer sağlık sistemlerinden değil, aynı zamanda Almanya’daki karşılaştırılabilir kritik altyapı ve kamu hizmetlerinden (örn. itfaiye) de farklıdır.
Dava başına sabit oranların olumsuz etkilerini azaltmak için geçmişte çeşitli yasal adımlar atılmıştır. Örneğin, hastanelerin bir hizmeti faturalandırmak için karşılaması gereken gereksinimleri (örneğin belirli bir minimum miktar) veya belirli hastaneler için ek ücretleri (örneğin, ekonomik olarak tehdit altında olan ancak tedarik için önemli olan hastaneler için güvenlik ek ücretleri) tanımlayarak veya vaka başına sabit orandan bakım. Bu “sistem içi” çözümler vaka bazında tek oranlı finansmandaki açıkları tamamen ortadan kaldıramamıştır.