yetiştirme
Kötü Anne: Kızımı Televizyonun Önüne Park Ettiğim İçin Kötü Bir Anne miyim?
İstisnai durumlarda çocuğun Haber izlemesine izin vermek doğru mudur?
©Getty Images
kaydeden Denise Snieguole Wachter
02/15/2023, 16:02
3 dakika
Yazarın kızı üç yaşında değil. Uzmanlar, hiçbir koşulda televizyonu üç yaşın altında açmayı önermiyor. Yine de bunu yapmak kınanacak bir şey mi?
Kocam ve ben, kızımız doğmadan önce anlaştık: “Üçten küçüklere TV yok!” Akıllı telefon ve tablet ile mümkün olduğunca az temas kurun ve yemek yerken hiçbir koşulda elimize cep telefonu almayın. “Hiç işe yaramıyor,” diye anlaştık. Bir restoranda masada oturan bir çocuk iPad’e baktığında gizlice “Kuzgun ebeveynler” diye düşündük. Tecrübe ile daha akıllı hale gelirsiniz.
Kızımız ilk karantinada doğdu. İlk başta, akrabalar ve arkadaşlar onu ekranda sadece tahmin ettiniz. Görüntülü arama için teşekkür ederiz. Çok geçmeden hakkında güzel konuştuğumuz “istisnalar” yaptık. Zaman zaman resimlere bakmak için cep telefonunu kullanmasına izin verildi. “Resimlere bak” ifadesini oldukça çabuk öğrendi ve kısa süre sonra talep etti. İki yaşındayken akıllı telefonunun kilidini açıp fotoğraf uygulamasına gidebiliyordu. Ve giderek daha tutarsız hale geldik.
Son olarak, çocukluk hastalıkları sıralandı. “Hasta olduğun için fare klipleri izleyebilirsin”. Bunun eğitici bir televizyon olduğu konusunda kendimize yalan söyledik. “Fare ile gösteri” zarar veremez, uzmanların bunu bu şekilde görmesi gerekir, her şeyden önce klipler yalnızca 2D’dir ve akış platformlarında bulunan bu animasyonlu şeyler değildir.
Başka bir yalan
Şu an şöyle: Kızımız ne istediğini çok net bir şekilde söyleyebiliyor. “Anne, fare izlemek istiyorum”, “Babaa, lütfen resimlere bak.” En azından kibarca soruyor – ve biz de onu iyi yetiştirdiğimiz için sırtımızı sıvazlıyoruz. Başka bir yalan.
Bu sabah kızım biraz hasta uyandı, kreşe göndermiyorum, eşim evde yok ama benim hala çalışmam gerekiyor. Bu yüzden onu benimle birlikte çalışması için ikna ettim. Onun masasının yanında resim yapıp çıkartma yapabileceği masam. “İşe yaramalı,” diyorum kendi kendime. 30 dakikadan daha kısa bir süre sonra iPad’iyle yatakta uzanıyor ve fare kliplerini izliyor. Ben şimdi kötü bir anne miyim?
tavsiye istiyorum Önce meslektaşlarım. “Huzur içinde çalışabilmem için çocuğuma Mouse izlettiğim için kötü bir anne miyim?” İş sohbetimize yazıyorum. İlki şaka yollu “Evet, çok kötü” yaz. Ve: “Bu eğitici televizyon sayılır.” Benim dediğim de o! Televizyonun hiçbir zararı olmayacağına dair çılgınca bir tartışma çıkıyor, sonuçta meslektaşlarımın çoğu televizyonla büyüdü. Büyükanne onları MacGyver’ın önüne park ederdi, diğerleri tüm Super-RTL ve RTL II animasyon filmlerini aradı. Bu yüzden genç yaşta TV izlemek için iyi bir şirketteyim. Ama uzmanlar başka bir şey mi söylüyor?
30 dakikadan fazla değil
Bu yüzden Hamburglu çocuk psikoterapisti Shirin Sobhani’ye, neredeyse üç yaşındaki kızımın istisnai durumlarda “Die Maus” izlemesine izin verildiğini yazıyorum. “Uzun zamandır araba kullanıyoruz”, “İş için bir şeyler yapmam gerekiyor” veya “Bugün hastasın, bir dakikalığına bir şeyler izleyebilirsin” gibi sözde sebeplerimi ona anlatıyorum. Bunu yaparak çocuğuma zarar mı veriyorum, terapiste soruyorum? Sobhani, bu yaştaki Haber zamanının “bir anne olarak boş zaman satın almak için kullanılmaması gerektiği konusunda çok net, ancak bu çok cazip geliyor.” Çocuklar ayrıca sabırla beklemeleri ve kendilerini meşgul etmeleri gerektiğini de öğrenmelidir. “Çatışma çıkarlarını müzakere etmek, hayal kırıklıklarıyla başa çıkmak ve ihtiyaçları ertelemek için fırsatlar boşa harcanır” diye yanıtlıyor bana. Ancak bir anne olarak kendinizi çok da yargılamamalısınız. Tavsiye edilen saatlere sadık kaldığınız ve TV’yi bir rutin haline getirmediğiniz sürece, bu haklı olacaktır. Başka yolu yoksa suçluluk duygusuyla kendini paramparça etmene gerek yok.
Şimdi biraz rahatladım. Ve not defterime şunu not edin: 30 dakikadan fazla TV ve Haber izlemeyin. Çocuğa televizyon izlerken eşlik ederek ve gördüklerinden bahsederken: “Her anne elinden geldiğince iyi yapar” diye bitiriyor çocuk psikoterapisti e-postasını. Eve geldiğimde kızım çoktan beni bekliyor: “Anne, Mouse izleyebilir miyim?”
#Konular
Kötü Anne: Kızımı Televizyonun Önüne Park Ettiğim İçin Kötü Bir Anne miyim?
İstisnai durumlarda çocuğun Haber izlemesine izin vermek doğru mudur?
©Getty Images
kaydeden Denise Snieguole Wachter
02/15/2023, 16:02
3 dakika
Yazarın kızı üç yaşında değil. Uzmanlar, hiçbir koşulda televizyonu üç yaşın altında açmayı önermiyor. Yine de bunu yapmak kınanacak bir şey mi?
Kocam ve ben, kızımız doğmadan önce anlaştık: “Üçten küçüklere TV yok!” Akıllı telefon ve tablet ile mümkün olduğunca az temas kurun ve yemek yerken hiçbir koşulda elimize cep telefonu almayın. “Hiç işe yaramıyor,” diye anlaştık. Bir restoranda masada oturan bir çocuk iPad’e baktığında gizlice “Kuzgun ebeveynler” diye düşündük. Tecrübe ile daha akıllı hale gelirsiniz.
Kızımız ilk karantinada doğdu. İlk başta, akrabalar ve arkadaşlar onu ekranda sadece tahmin ettiniz. Görüntülü arama için teşekkür ederiz. Çok geçmeden hakkında güzel konuştuğumuz “istisnalar” yaptık. Zaman zaman resimlere bakmak için cep telefonunu kullanmasına izin verildi. “Resimlere bak” ifadesini oldukça çabuk öğrendi ve kısa süre sonra talep etti. İki yaşındayken akıllı telefonunun kilidini açıp fotoğraf uygulamasına gidebiliyordu. Ve giderek daha tutarsız hale geldik.
Son olarak, çocukluk hastalıkları sıralandı. “Hasta olduğun için fare klipleri izleyebilirsin”. Bunun eğitici bir televizyon olduğu konusunda kendimize yalan söyledik. “Fare ile gösteri” zarar veremez, uzmanların bunu bu şekilde görmesi gerekir, her şeyden önce klipler yalnızca 2D’dir ve akış platformlarında bulunan bu animasyonlu şeyler değildir.
Başka bir yalan
Şu an şöyle: Kızımız ne istediğini çok net bir şekilde söyleyebiliyor. “Anne, fare izlemek istiyorum”, “Babaa, lütfen resimlere bak.” En azından kibarca soruyor – ve biz de onu iyi yetiştirdiğimiz için sırtımızı sıvazlıyoruz. Başka bir yalan.
Bu sabah kızım biraz hasta uyandı, kreşe göndermiyorum, eşim evde yok ama benim hala çalışmam gerekiyor. Bu yüzden onu benimle birlikte çalışması için ikna ettim. Onun masasının yanında resim yapıp çıkartma yapabileceği masam. “İşe yaramalı,” diyorum kendi kendime. 30 dakikadan daha kısa bir süre sonra iPad’iyle yatakta uzanıyor ve fare kliplerini izliyor. Ben şimdi kötü bir anne miyim?
tavsiye istiyorum Önce meslektaşlarım. “Huzur içinde çalışabilmem için çocuğuma Mouse izlettiğim için kötü bir anne miyim?” İş sohbetimize yazıyorum. İlki şaka yollu “Evet, çok kötü” yaz. Ve: “Bu eğitici televizyon sayılır.” Benim dediğim de o! Televizyonun hiçbir zararı olmayacağına dair çılgınca bir tartışma çıkıyor, sonuçta meslektaşlarımın çoğu televizyonla büyüdü. Büyükanne onları MacGyver’ın önüne park ederdi, diğerleri tüm Super-RTL ve RTL II animasyon filmlerini aradı. Bu yüzden genç yaşta TV izlemek için iyi bir şirketteyim. Ama uzmanlar başka bir şey mi söylüyor?
30 dakikadan fazla değil
Bu yüzden Hamburglu çocuk psikoterapisti Shirin Sobhani’ye, neredeyse üç yaşındaki kızımın istisnai durumlarda “Die Maus” izlemesine izin verildiğini yazıyorum. “Uzun zamandır araba kullanıyoruz”, “İş için bir şeyler yapmam gerekiyor” veya “Bugün hastasın, bir dakikalığına bir şeyler izleyebilirsin” gibi sözde sebeplerimi ona anlatıyorum. Bunu yaparak çocuğuma zarar mı veriyorum, terapiste soruyorum? Sobhani, bu yaştaki Haber zamanının “bir anne olarak boş zaman satın almak için kullanılmaması gerektiği konusunda çok net, ancak bu çok cazip geliyor.” Çocuklar ayrıca sabırla beklemeleri ve kendilerini meşgul etmeleri gerektiğini de öğrenmelidir. “Çatışma çıkarlarını müzakere etmek, hayal kırıklıklarıyla başa çıkmak ve ihtiyaçları ertelemek için fırsatlar boşa harcanır” diye yanıtlıyor bana. Ancak bir anne olarak kendinizi çok da yargılamamalısınız. Tavsiye edilen saatlere sadık kaldığınız ve TV’yi bir rutin haline getirmediğiniz sürece, bu haklı olacaktır. Başka yolu yoksa suçluluk duygusuyla kendini paramparça etmene gerek yok.
Şimdi biraz rahatladım. Ve not defterime şunu not edin: 30 dakikadan fazla TV ve Haber izlemeyin. Çocuğa televizyon izlerken eşlik ederek ve gördüklerinden bahsederken: “Her anne elinden geldiğince iyi yapar” diye bitiriyor çocuk psikoterapisti e-postasını. Eve geldiğimde kızım çoktan beni bekliyor: “Anne, Mouse izleyebilir miyim?”
#Konular