Değişik Açıklama: “Uzaylılar Dünya’ya Gelse de, Beklediğimiz Üzere Olmayacak” Bilimkurgu cihanı, Dünya dışı varlıklarla birinci temasımız hakkında daima birebir şeyleri hayal ediyor: Çoklukla, matematik yoluyla bağlantı kurmak üzere süratli bir sinyal bile olmadan, bir gün apansız ortaya çıkan UFO’lar klişesini kullanmaya devam ediyor. Ayrıyeten uzaylıları organik varlıklar olarak tasvir ediyorlar. Ancak gökbilimciler (astronom), fizikçiler ve Dünya Dışı Zeka Arayışı (SETI) araştırmacıları, dünya dışı zeka ile karşılaştığımızda bize benzeyecekleri fikrinden yavaş yavaş uzaklaşıyorlar.
SETI Enstitüsü kıdemli astronomu Seth Shostak, Guardian için bu hususta bir görüş yazısı kaleme aldı. Shostak’a bakılırsa, gezegenimize gelen rastgele bir uzaylının, karbon bazlı hayat formları olması pek muhtemel değil: “Bilişsel yetenekleri, muhtemelen beyin dediğimiz süngerimsi bir hücre kütlesi tarafınca desteklenmeyecek. Muhtemelen biyolojik zekanın ve hatta biyolojinin kendisinin ötesine geçmiş olacaklar. Dahası, canlı bile olmayacaklar.“
Shostak’ın dediğine nazaran bunun sebebi, organik varlıkların kendilerinin ve yavrularının hayatlarını yıldızlararası seyahatin alacağı fazlaca uzun vakte adamalarının cazip bir ihtimal olmaması. Uzayı geçmemizin en süratli yolu ile en yakın komşu yıldızımız Proxima Centauri’ye ulaşmak 75.000 yıl sürüyor. Proxima Centauri’nin yaşanabilir bölgesinde keşfedilen gezegen olan Proxima Centauri b‘de ömür olduğuna dair sağlam delillerimiz olsa bile, birilerini, yalnızca birkaç bin beşerden 7,674 milyara ulaşmamız için geçen mühletten epeyce daha uzun bir süre boyunca uzay aracında seyahat etmeye ikna etmek pek kolay olmayacaktır.
“Uzaylı uygarlıkları bizden kıymetli ölçüde daha gelişmiş olsalar ve kendi teknolojileri üzerinde çalışsalar da, bir daha de fizik kanunları dahilinde çalışmak zorundalar” diyor Shostak. Yolculuğu hızlandırmanın bir yolunu bulurlarsa, büyük ölçüde güç kullanmak zorunda kalacaklar ve bu biçimde bile bu uzaklıklar muhtemelen biyolojik varlıkların ömür müddetleri içerisinde tamamlanamayacaktır.
Fakat Shostak, şayet vakit ayırmaya istekliyseniz, bu uzaklıkları aşabileceğinizi savunuyor: “Makineler, on binlerce yıl bir uzay gemisinde mahsur kalırlarsa şikayet etmezler. Yiyecek, oksijen, paklık yahut cümbüş gerektirmezler. Ayrıyeten dönüş bileti konusunda da ısrarcı değillerdir.“
Nasıl görüneceklerine dair fikri sorulduğunda ise enteresan bir yanıt veriyor: “Makine de olsalar, kimin umurunda?“
Shostak daha evvel birkaç on yıl ortasında insanların cihanda uzaylı hayatı keşfedeceklerine dair bahse girmişti ve bunu her yedi yılda bir ikiye katlanan arama suratına bağlıyor.
Shostak, The Debrief’e verdiği demeçte ise, “SETI suratı kabaca her iki yılda bir ikiye katlıyor zira sürat büyük ölçüde bilgisayarlara bağlı” diyor: “Öyleyse yalnızca Moore Yasasını takip ederseniz, 2036’ya kadar bir şeyler bulacağımıza dair herkese bir fincan Starbucks’a bahse girerim.“
SETI Enstitüsü kıdemli astronomu Seth Shostak, Guardian için bu hususta bir görüş yazısı kaleme aldı. Shostak’a bakılırsa, gezegenimize gelen rastgele bir uzaylının, karbon bazlı hayat formları olması pek muhtemel değil: “Bilişsel yetenekleri, muhtemelen beyin dediğimiz süngerimsi bir hücre kütlesi tarafınca desteklenmeyecek. Muhtemelen biyolojik zekanın ve hatta biyolojinin kendisinin ötesine geçmiş olacaklar. Dahası, canlı bile olmayacaklar.“
Shostak’ın dediğine nazaran bunun sebebi, organik varlıkların kendilerinin ve yavrularının hayatlarını yıldızlararası seyahatin alacağı fazlaca uzun vakte adamalarının cazip bir ihtimal olmaması. Uzayı geçmemizin en süratli yolu ile en yakın komşu yıldızımız Proxima Centauri’ye ulaşmak 75.000 yıl sürüyor. Proxima Centauri’nin yaşanabilir bölgesinde keşfedilen gezegen olan Proxima Centauri b‘de ömür olduğuna dair sağlam delillerimiz olsa bile, birilerini, yalnızca birkaç bin beşerden 7,674 milyara ulaşmamız için geçen mühletten epeyce daha uzun bir süre boyunca uzay aracında seyahat etmeye ikna etmek pek kolay olmayacaktır.
“Uzaylı uygarlıkları bizden kıymetli ölçüde daha gelişmiş olsalar ve kendi teknolojileri üzerinde çalışsalar da, bir daha de fizik kanunları dahilinde çalışmak zorundalar” diyor Shostak. Yolculuğu hızlandırmanın bir yolunu bulurlarsa, büyük ölçüde güç kullanmak zorunda kalacaklar ve bu biçimde bile bu uzaklıklar muhtemelen biyolojik varlıkların ömür müddetleri içerisinde tamamlanamayacaktır.
Fakat Shostak, şayet vakit ayırmaya istekliyseniz, bu uzaklıkları aşabileceğinizi savunuyor: “Makineler, on binlerce yıl bir uzay gemisinde mahsur kalırlarsa şikayet etmezler. Yiyecek, oksijen, paklık yahut cümbüş gerektirmezler. Ayrıyeten dönüş bileti konusunda da ısrarcı değillerdir.“
Nasıl görüneceklerine dair fikri sorulduğunda ise enteresan bir yanıt veriyor: “Makine de olsalar, kimin umurunda?“
Shostak daha evvel birkaç on yıl ortasında insanların cihanda uzaylı hayatı keşfedeceklerine dair bahse girmişti ve bunu her yedi yılda bir ikiye katlanan arama suratına bağlıyor.
Shostak, The Debrief’e verdiği demeçte ise, “SETI suratı kabaca her iki yılda bir ikiye katlıyor zira sürat büyük ölçüde bilgisayarlara bağlı” diyor: “Öyleyse yalnızca Moore Yasasını takip ederseniz, 2036’ya kadar bir şeyler bulacağımıza dair herkese bir fincan Starbucks’a bahse girerim.“