Aşılara Dirençli Olabilecek, Yeni Bir Covıd-19 Varyantı Daha: A.30… Nature Cellular and Molecular Immunology’de yayınlanan yakın tarihindeki bir araştırmaya bakılırsa, 2021 baharında Angola ve İsveç’te birden çok hastada tespit edilen ender bir COVID-19 varyantı aşı kaynaklı antikorlardan etkilenmeme konusunda son derece başarılı olabilir. birinci vakit içinderda Şubat ayında Tanzanya’da tespit edilen A.30 varyantı, koronavirüse karşı korunmak için aşılara giderek daha fazla bağımlı hale gelen bir dünyada besbelli bir tehdit oluşturabilir, lakin şimdilik izole durumda.
A.30, salgının kökü olduğu düşünülen ve birinci tanımlananlar içinde yer alan A soyunun bir uzantısı olarak tanımlanabilir. Lakin, Spike proteinindeki oldukçalu mutasyonlarla bu çalışmada Beta (B.1.351) ve Eta (B.1.525) varyantlarıyla karşılaştırılan tıbbın, öteki varyantlardan besbelli biçimde farklı olduğu görülüyor. Bilhassa, bu mutasyonların kimileri, antikorları nötralize ederek direkt hedeflenen iki farklı alanda bulunuyor ve bu, aşının başka varyantlarla karşılaştırıldığında A.30’a karşı uygun performans göstermeyebileceği manasına geliyor.
Tanzanya’daki keşfinden bu yana Angola’dan 3 ve İsveç’ten 1 dizi ile fazlaca az A.30 olayı bulunuyor. Bu niçinle, varyant üzerinde epey az araştırma yapıldı.
Varyantın ne kadar tehlikeli olabileceğini keşfetmek için Almanya, Göttingen’den araştırmacılar, virüsün konakçı hücrelere ne kadar başarılı bir biçimde bulaşabileceğini incelemek maksadıyla birden çok insan hücre çizgisi kullandılar ve akabinde, aşılama daha sonrası gelişen nötralize edici antikorlara maruz bırakıp A.30’un taşıdığı mutasyonlara karşı aktifliğinin hala birebir olup olmadıklarını denetim ettiler.
Beta ve Eta ile karşılaştırıldığında, A.30; böbrek, karaciğer ve akciğer hücreleri de dahil olmak üzere birden fazla konakçı hücreye girişi kıymetli ölçüde daha başarılı oldu ve şu anda COVID-19’a (bamlanivimab) karşı kullanılan bir monoklonal antikor tedavisine dirençliydi; lakin, öbür monoklonal antikorların (bamlanivimab ve etesevimab) kombine tedavisine karşı hassastı.
Pfizer-BioNTech ve Oxford-Astrazeneca aşılarından aşı kaynaklı antikorlara karşı test edildiğinde, A.30, test edilen öteki varyantlardan daha dirençliydi.
Araştırmacılar, mevcut aşılardan tesirli bir biçimde kaçmak için bir araç setine sahip olan bu varyantın hücrelere girişte daha başarılı olabileceği kararına varıyor. Bu sonuçlar, A.30’un önümüzdeki aylarda yakından izlenmesi gerektiğini ve ülkelerin A.30’un daha yaygın hale gelmesi durumunda bir salgını durduracak önleyici önlemlere öncelik vermesi gerektiğini gösteriyor.
Lakin bu tıp, muhtemelen düşük prevalansı niçiniyle, şu anda DSÖ tarafınca bir İlgi yahut Tasa Varyantı olarak sınıflandırılmıyor…
A.30, salgının kökü olduğu düşünülen ve birinci tanımlananlar içinde yer alan A soyunun bir uzantısı olarak tanımlanabilir. Lakin, Spike proteinindeki oldukçalu mutasyonlarla bu çalışmada Beta (B.1.351) ve Eta (B.1.525) varyantlarıyla karşılaştırılan tıbbın, öteki varyantlardan besbelli biçimde farklı olduğu görülüyor. Bilhassa, bu mutasyonların kimileri, antikorları nötralize ederek direkt hedeflenen iki farklı alanda bulunuyor ve bu, aşının başka varyantlarla karşılaştırıldığında A.30’a karşı uygun performans göstermeyebileceği manasına geliyor.
Tanzanya’daki keşfinden bu yana Angola’dan 3 ve İsveç’ten 1 dizi ile fazlaca az A.30 olayı bulunuyor. Bu niçinle, varyant üzerinde epey az araştırma yapıldı.
Varyantın ne kadar tehlikeli olabileceğini keşfetmek için Almanya, Göttingen’den araştırmacılar, virüsün konakçı hücrelere ne kadar başarılı bir biçimde bulaşabileceğini incelemek maksadıyla birden çok insan hücre çizgisi kullandılar ve akabinde, aşılama daha sonrası gelişen nötralize edici antikorlara maruz bırakıp A.30’un taşıdığı mutasyonlara karşı aktifliğinin hala birebir olup olmadıklarını denetim ettiler.
Beta ve Eta ile karşılaştırıldığında, A.30; böbrek, karaciğer ve akciğer hücreleri de dahil olmak üzere birden fazla konakçı hücreye girişi kıymetli ölçüde daha başarılı oldu ve şu anda COVID-19’a (bamlanivimab) karşı kullanılan bir monoklonal antikor tedavisine dirençliydi; lakin, öbür monoklonal antikorların (bamlanivimab ve etesevimab) kombine tedavisine karşı hassastı.
Pfizer-BioNTech ve Oxford-Astrazeneca aşılarından aşı kaynaklı antikorlara karşı test edildiğinde, A.30, test edilen öteki varyantlardan daha dirençliydi.
Araştırmacılar, mevcut aşılardan tesirli bir biçimde kaçmak için bir araç setine sahip olan bu varyantın hücrelere girişte daha başarılı olabileceği kararına varıyor. Bu sonuçlar, A.30’un önümüzdeki aylarda yakından izlenmesi gerektiğini ve ülkelerin A.30’un daha yaygın hale gelmesi durumunda bir salgını durduracak önleyici önlemlere öncelik vermesi gerektiğini gösteriyor.
Lakin bu tıp, muhtemelen düşük prevalansı niçiniyle, şu anda DSÖ tarafınca bir İlgi yahut Tasa Varyantı olarak sınıflandırılmıyor…