Yeni Bir Teoriye göre Uzaylılar, Bize Yakalanmadan “Her Yerde Olabilir” Yıldızların sayısını düşünürseniz, muhtemelen bilim insanlarının ve filozofların yıllardır merak ettiği şeyi siz de merak etmeye başlayacaksınız: Şayet bu kadar fazla potansiyel dünya var ise, herkes nerede ve niye kimse temas kurmuyor?
Fermi Paradoksu olarak bilinen bu sorunun mümkün karşılıkları, vahimden sahiden dehşet vericiye kadar uzanıyor. Lakin Imperial College London’daki bir kuantum fizikçisinin yeni bir ön-baskı makalesi (hemen çabucak hakem onaylı değil) yeni bir mümkünlük öneriyor: Ya uzaylı bildirileri tam orada yıldızların kendilerinde gizlenmişse?
Terry Rudolph makalesinde, şayet uzaylılar bildirilerini diğerlerine fark edilmeden fazlaca uzak uzaklıklara yollamak isterse, bunu, gökyüzünü dinleyen öbür tipler için termal ışınımdan ayırt edilemeyecek bir biçimde yapabileceklerini öne sürüyor. Temel prensip, yıldızlar içinde yayılan cinslerin, farklı yıldızlardaki fotonları bağlayarak, bir yıldızın yaydığı ışığı başkasına müdahale ederek ve değiştirerek bildiri gönderebilmeleridir. Alıcı çabucak sonrasında lineer optik kullanarak ve ikinci yıldızı gözlemleyerek bildirilerini denetim edebilir.
Rudolph makalesinde şöyleki yazıyor: “Fotonlar milyarlarca ışık yılı boyunca yayılabilir ve kuantum tutarlılığını kıymetli ölçüde koruyabilir. Bu niçinle, sonuçlardan biri, gereğince gelişmiş bir uygarlığın, yıldızlardan yayılan uygun ışık modları üzerinde foton sayısının yıkıcı olmayan kuantum ölçümlerini gerçekleştirebilmesidir; o denli ki, yararlı büyük ölçekli karışıklık, o ışık cihandaki daha sonraki hür uzay yayılımı tarafınca dağıtılır.“
Bunun olağan termal işaretlerden ayırt edilmesinin fazlaca sıkıntı olacağından dolayı formülün bilhassa “paranoyak uzaylılar” için cazip olacağına inanıyor.
Rudolph, “Sonuç olarak, yıldızlara baktığımızda ve sırf termal ışınım gördüğümüzde, ekseriyetle kainatın boş olduğu kararına varırız” diye yazıyor ve ekliyor: “Lakin tahminen de, bu ışınımun bağıntılarını sürerken, cihan aslında uzaylı gevezeliği ve başka dağıtılmış kuantum bilgi sürece biçimleriyle dolu.“
Önerdiği (inanılmaz derecede karmaşık) formül, bizim anladığımız biçimiyle fizik maddelerine göre mümkün olsa da, bunun uzaylıların bağlantı kurmalarının bir yolu olduğunu öne sürmüyor, yalnızca bunun irtibat kurabilecekleri bir sistem olduğunu öne sürüyor. Aslında, hayal kırıklığı yaratan bir biçimde, teknik olarak gelişmiş uzaylıların yıldızları galaksiler ortası WhatsApp olarak kullandığını bilmemizin tek yolu bize bunu söylemeleriyle mümkün.
Rudolph, “Kuantum teorisi doğruysa, ne yazık ki bunların hepsi temelde bizden batındır. Ve şayet hakikat değilse, bu biçimde muhtemelen uzaylılar bunu biliyor ve bu yüzden bu yolu kullanmıyorlar” diye yazıyor. Ayrıyeten, “Bu niçinle, bu hipotezi test etmenin tek yolu, onların uğramalarını beklemek ve hangi durumun geçerli olduğunu bize bildirmeleri üzere görünüyor” diyor.
Fermi Paradoksu olarak bilinen bu sorunun mümkün karşılıkları, vahimden sahiden dehşet vericiye kadar uzanıyor. Lakin Imperial College London’daki bir kuantum fizikçisinin yeni bir ön-baskı makalesi (hemen çabucak hakem onaylı değil) yeni bir mümkünlük öneriyor: Ya uzaylı bildirileri tam orada yıldızların kendilerinde gizlenmişse?
Terry Rudolph makalesinde, şayet uzaylılar bildirilerini diğerlerine fark edilmeden fazlaca uzak uzaklıklara yollamak isterse, bunu, gökyüzünü dinleyen öbür tipler için termal ışınımdan ayırt edilemeyecek bir biçimde yapabileceklerini öne sürüyor. Temel prensip, yıldızlar içinde yayılan cinslerin, farklı yıldızlardaki fotonları bağlayarak, bir yıldızın yaydığı ışığı başkasına müdahale ederek ve değiştirerek bildiri gönderebilmeleridir. Alıcı çabucak sonrasında lineer optik kullanarak ve ikinci yıldızı gözlemleyerek bildirilerini denetim edebilir.
Rudolph makalesinde şöyleki yazıyor: “Fotonlar milyarlarca ışık yılı boyunca yayılabilir ve kuantum tutarlılığını kıymetli ölçüde koruyabilir. Bu niçinle, sonuçlardan biri, gereğince gelişmiş bir uygarlığın, yıldızlardan yayılan uygun ışık modları üzerinde foton sayısının yıkıcı olmayan kuantum ölçümlerini gerçekleştirebilmesidir; o denli ki, yararlı büyük ölçekli karışıklık, o ışık cihandaki daha sonraki hür uzay yayılımı tarafınca dağıtılır.“
Bunun olağan termal işaretlerden ayırt edilmesinin fazlaca sıkıntı olacağından dolayı formülün bilhassa “paranoyak uzaylılar” için cazip olacağına inanıyor.
Rudolph, “Sonuç olarak, yıldızlara baktığımızda ve sırf termal ışınım gördüğümüzde, ekseriyetle kainatın boş olduğu kararına varırız” diye yazıyor ve ekliyor: “Lakin tahminen de, bu ışınımun bağıntılarını sürerken, cihan aslında uzaylı gevezeliği ve başka dağıtılmış kuantum bilgi sürece biçimleriyle dolu.“
Önerdiği (inanılmaz derecede karmaşık) formül, bizim anladığımız biçimiyle fizik maddelerine göre mümkün olsa da, bunun uzaylıların bağlantı kurmalarının bir yolu olduğunu öne sürmüyor, yalnızca bunun irtibat kurabilecekleri bir sistem olduğunu öne sürüyor. Aslında, hayal kırıklığı yaratan bir biçimde, teknik olarak gelişmiş uzaylıların yıldızları galaksiler ortası WhatsApp olarak kullandığını bilmemizin tek yolu bize bunu söylemeleriyle mümkün.
Rudolph, “Kuantum teorisi doğruysa, ne yazık ki bunların hepsi temelde bizden batındır. Ve şayet hakikat değilse, bu biçimde muhtemelen uzaylılar bunu biliyor ve bu yüzden bu yolu kullanmıyorlar” diye yazıyor. Ayrıyeten, “Bu niçinle, bu hipotezi test etmenin tek yolu, onların uğramalarını beklemek ve hangi durumun geçerli olduğunu bize bildirmeleri üzere görünüyor” diyor.