Yirmi beş yıl önce İngiliz borsasında işlem gören 2.600’den fazla şirket vardı. Geçen yılın sonunda bu sayı yaklaşık %60 oranında düşmüştü.
İle ilgili Francis Megna Yayınlanan 3 Ağustos 2023
Yirmi beş yıl önce İngiliz borsasında işlem gören 2.600’den fazla şirket vardı. Geçen yılın sonunda bu sayı yaklaşık %60 oranında düşmüştü. Zaman ufkunu genişletirsek, rakamlar daha da kötüye gidiyor: 1960’lardan bu yana Londra Menkul Kıymetler Borsası’nda işlem gören şirketlerin sayısı yaklaşık %75 oranında düştü. Kriz neredeyse küresel: Almanya, son 15 yılda şirketlerinin %50’den azını kaybetti. İki yıl önceki halka arz patlamasına rağmen, Amerika da 1995’ten beri benzer bir düşüş kaydetti. Sebepler çeşitli: Bir yandan sadece birkaç şirket halka açılma kararı aldı, diğer yandan özellikle satın alındıktan sonra giden şirketlerde sürekli bir çıkış yaşandı.
ABD’de 1980 ile 2000 yılları arasında her yıl ortalama üç yüzden fazla şirket borsaya kote olmuştur. O zamandan beri bu rakam yılda 130’a düştü. İngiltere’de olduğu gibi, mali krizden sonra ‘yeni girişlerin’ sayısı, hiçbir zaman kesin bir iyileşme kaydetmeden çöktü. BK ilk halka arzlarında (IPO’lar) sermaye artırımı da azalmaya devam etti: Birleşik Krallık merkezli şirketler için 30 yıldan fazla; ancak yabancı şirketler için bu fenomen daha yeni ortaya çıktı. Tüm bunların sonucu, bugün borsanın şirketler galaksisini giderek daha az temsil etmesidir. Bir örnek vermek gerekirse, Amerika Birleşik Devletleri’nde cirosu 100 milyonun üzerinde olan şirketlerin sadece %15’i borsaya kotedir ve bunun sonucunda özel yatırımcıların diğerlerine somut olarak yatırım yapma fırsatı yoktur. Ana sebepler ikidir. Her şeyden önce, yaygın bir hissedar tabanına sahip bir şirket olmanın maliyetleri ve zorlukları arttı; örneğin, bugüne kadar halka açık bir şirketin faaliyet raporu son beş yılda neredeyse %50 arttı. İngiltere’nin en popüler borsa endeksi olan Financial Times Stock Exchange 100 Index’teki şirketler için uzunluk 148.000 kelimeye ve 238 sayfaya ulaşıyor. Bu eğilim, Londra’daki AIM gibi diğer pazarlarda da, yıllık raporlarda anlaşılır bir şekilde daha düşük ortalama kelime sayısıyla, ancak son yıllarda %52’lik bir büyümeyle borsada işlem gören en büyük şirketlerinkinden kesinlikle daha yüksek bir büyüme oranıyla gerçekleşti.
Pek çok şirketin borsaya kote olmaktan vazgeçmesinin diğer bir nedeni de, 2000 yılında yaklaşık 500 milyar dolarlık bir sektör değerinden 2022’de 7.500 milyar doları aşan ve bu nedenle yoğun bir finansman olasılığı olan özel sermayenin onaylanmasında bulunabilir. şirketler geçmişe göre çok daha gelişmiş bir büyüme döngüsü içinde. Firmalar sadece para için özel sermayeye yönelmezler. En iyi girişim sermayesi yatırımcıları da sektörde geniş deneyime sahiptir ve değer yaratmak için çok daha pratik bir yöntem kullanır. Hem tasarruf sahipleri hem de şirketler tarafından talep görüyorlar.
Hisse senedi piyasaları, yatırımcıların reel sektörün büyümesine katkıda bulunmalarının en basit ve pratik yoludur. Özel sermaye, tarihsel olarak büyük yatırımcıların koruyucusu olmuştur. Bununla birlikte, mümkün olduğu kadar uzun süre özel kalmaya karar veren şirketlerle birlikte, hisse senedi odaklı tasarruf sahipleri küresel ekonominin büyük bir bölümünün dışında kalıyor. Yüksek itibara sahip şirketlerin halka açılma konusunda çok az motivasyonları varsa, tehlike, zaman içinde kamu piyasalarının niteliksel seviyesinin kötüleşerek kamu piyasalarındaki getirilerin özel piyasaların lehine düşmesidir. Avrupa ve İngiltere’de ELTIF’ler (Birleşik Krallık’ta LTAF) olarak bilinen yeni yatırım kanalları oluşturuldu ve özel yatırımcılara özel piyasalar da dahil olmak üzere daha geniş bir yatırım havuzuna erişim sağladı. Ancak, belki de emeklilik fonlarına ve sigorta şirketlerine borsadaki ilgilerini canlandırmak için yapılan önerilerle, özel alternatife kıyasla borsada kote olmanın çekiciliğini artırmak gerekiyor.
İle ilgili Francis Megna Yayınlanan 3 Ağustos 2023
Yirmi beş yıl önce İngiliz borsasında işlem gören 2.600’den fazla şirket vardı. Geçen yılın sonunda bu sayı yaklaşık %60 oranında düşmüştü. Zaman ufkunu genişletirsek, rakamlar daha da kötüye gidiyor: 1960’lardan bu yana Londra Menkul Kıymetler Borsası’nda işlem gören şirketlerin sayısı yaklaşık %75 oranında düştü. Kriz neredeyse küresel: Almanya, son 15 yılda şirketlerinin %50’den azını kaybetti. İki yıl önceki halka arz patlamasına rağmen, Amerika da 1995’ten beri benzer bir düşüş kaydetti. Sebepler çeşitli: Bir yandan sadece birkaç şirket halka açılma kararı aldı, diğer yandan özellikle satın alındıktan sonra giden şirketlerde sürekli bir çıkış yaşandı.
ABD’de 1980 ile 2000 yılları arasında her yıl ortalama üç yüzden fazla şirket borsaya kote olmuştur. O zamandan beri bu rakam yılda 130’a düştü. İngiltere’de olduğu gibi, mali krizden sonra ‘yeni girişlerin’ sayısı, hiçbir zaman kesin bir iyileşme kaydetmeden çöktü. BK ilk halka arzlarında (IPO’lar) sermaye artırımı da azalmaya devam etti: Birleşik Krallık merkezli şirketler için 30 yıldan fazla; ancak yabancı şirketler için bu fenomen daha yeni ortaya çıktı. Tüm bunların sonucu, bugün borsanın şirketler galaksisini giderek daha az temsil etmesidir. Bir örnek vermek gerekirse, Amerika Birleşik Devletleri’nde cirosu 100 milyonun üzerinde olan şirketlerin sadece %15’i borsaya kotedir ve bunun sonucunda özel yatırımcıların diğerlerine somut olarak yatırım yapma fırsatı yoktur. Ana sebepler ikidir. Her şeyden önce, yaygın bir hissedar tabanına sahip bir şirket olmanın maliyetleri ve zorlukları arttı; örneğin, bugüne kadar halka açık bir şirketin faaliyet raporu son beş yılda neredeyse %50 arttı. İngiltere’nin en popüler borsa endeksi olan Financial Times Stock Exchange 100 Index’teki şirketler için uzunluk 148.000 kelimeye ve 238 sayfaya ulaşıyor. Bu eğilim, Londra’daki AIM gibi diğer pazarlarda da, yıllık raporlarda anlaşılır bir şekilde daha düşük ortalama kelime sayısıyla, ancak son yıllarda %52’lik bir büyümeyle borsada işlem gören en büyük şirketlerinkinden kesinlikle daha yüksek bir büyüme oranıyla gerçekleşti.
Pek çok şirketin borsaya kote olmaktan vazgeçmesinin diğer bir nedeni de, 2000 yılında yaklaşık 500 milyar dolarlık bir sektör değerinden 2022’de 7.500 milyar doları aşan ve bu nedenle yoğun bir finansman olasılığı olan özel sermayenin onaylanmasında bulunabilir. şirketler geçmişe göre çok daha gelişmiş bir büyüme döngüsü içinde. Firmalar sadece para için özel sermayeye yönelmezler. En iyi girişim sermayesi yatırımcıları da sektörde geniş deneyime sahiptir ve değer yaratmak için çok daha pratik bir yöntem kullanır. Hem tasarruf sahipleri hem de şirketler tarafından talep görüyorlar.
Hisse senedi piyasaları, yatırımcıların reel sektörün büyümesine katkıda bulunmalarının en basit ve pratik yoludur. Özel sermaye, tarihsel olarak büyük yatırımcıların koruyucusu olmuştur. Bununla birlikte, mümkün olduğu kadar uzun süre özel kalmaya karar veren şirketlerle birlikte, hisse senedi odaklı tasarruf sahipleri küresel ekonominin büyük bir bölümünün dışında kalıyor. Yüksek itibara sahip şirketlerin halka açılma konusunda çok az motivasyonları varsa, tehlike, zaman içinde kamu piyasalarının niteliksel seviyesinin kötüleşerek kamu piyasalarındaki getirilerin özel piyasaların lehine düşmesidir. Avrupa ve İngiltere’de ELTIF’ler (Birleşik Krallık’ta LTAF) olarak bilinen yeni yatırım kanalları oluşturuldu ve özel yatırımcılara özel piyasalar da dahil olmak üzere daha geniş bir yatırım havuzuna erişim sağladı. Ancak, belki de emeklilik fonlarına ve sigorta şirketlerine borsadaki ilgilerini canlandırmak için yapılan önerilerle, özel alternatife kıyasla borsada kote olmanın çekiciliğini artırmak gerekiyor.