Noel söz konusu olduğunda Natalie B. ve kocasının çocuklukları çok farklı geçti. Bu yüzden ebeveynler olarak ikisinin Advent’i farklı şekilde ele alması muhtemelen şaşırtıcı değil. Julia Peirano’nun çifte yardımcı olabilecek bir fikri vardır.
Sevgili Bayan Peirano,
Artık Noel sezonu geliyor ve dört çocuğumuzla (10, 8 (ikiz), 3) her zaman yapacak çok şey var. Okul ve kreşler daha fazla bağlılık ve sosyallik beklemektedir ve bu elbette çocuklar için önemlidir. Ancak pek çok ekstra tarih de var: fener yürüyüşü, İsa’nın Doğuşu oyununun hazırlanması, Advent şarkıları, çocuk tiyatrosu, Noel partisi vb.
Ayrıca tüm evi güzelce dekore ediyorum, her çocuk için Advent takvimleri hazırlıyorum (evet, 96 paket!) ve uzaktaki akrabalarımızı nasıl tek bir çatı altında toplayabileceğimizi organize ediyorum. Çocukların görebilmesi için Noel hafta sonlarında büyükannelerden birine 400 km yol kat etmek zorunda kalıyoruz. Elbette şarkı söylemek, kurabiye pişirmek ve yüksek sesle kitap okumak da bunun bir parçası.
Tüm bunları yapmaktan keyif alıyorum ve çocukken harika bir Noel yaşama şansım oldu çünkü ailem çok sevgi doluydu ve her şeyi mümkün kılıyordu. Aradaki fark, annemle babamın bu işi birlikte yapmasıydı. Babam Noel ışıklarını kapattı, aynı zamanda hediyeler aldı ve bizimle kurabiye pişirdi. Annemle babam bizi fener yürüyüşüne vs. götürürdü çünkü bu babam için önemliydi. Annem çoğunlukla ev hanımıydı ve buna vakti vardı. Yarı zamanlı çalışıyorum ve şirket Aralık ayında her zaman meşgul.
Beni asıl üzen şey bunu tek başıma yapmak zorunda olmam. Kocam Noel’i umursamıyor. Ailesi bunalmış annesinden oluşuyordu, babasının ise yeni bir ailesi vardı. Annesi plastik bir Noel ağacı açtı ve biraz kurabiye aldı, hepsi bu. Noel’de kavanozdaki kırmızı lahana ve süpermarketteki sarmalamaların önünde onunla depresyonda oturuyordu ve sonra her şey hızla tekrar bitiyordu.
Bunu duymak benim için çok üzücü, özellikle de bunu güzel çocukluğumla karşılaştırdığımda: Noel’de şömine ve yüksek sesle kitap okumak, birlikte şarkı söylemek, sık sık ailece kiliseye gitmek, Noel takvimlerini, Aziz Nikolaos’u ve Noel hediyelerini sevmek. Hepsi büyülüydü. Bunu çocuklarımıza aktarmak istiyorum.
Ama kocamın vazgeçmesi hiç de iyi hissettirmiyor. Çok çalışıyor, sanırım kasıtlı olarak işte olması gerekenden daha uzun süre kalıyor. Ve sık sık meslektaşlarıyla birlikte “kutlamak” için Noel pazarına veya Noel partilerine gidiyor. Sade bir dille söylemek gerekirse: sarhoş olmak. Çocuklar odalarında, mükemmel Noel dünyalarında huzur içinde uyurken onun her hafta eve sarhoş gelmesi beni gerçekten rahatsız ediyor.
Hatta geçenlerde rüyamda oturma odamıza bir yaban domuzunun girip kanepemizde yuvarlandığını ve her şeyi kirlettiğini gördüm. Bunun ne anlama geldiğini açıklamama gerek yok sanırım…
Kocam ve ben aileye olan bağlılığımızda temelde çok farklıyız. Ocak’tan Kasım’a kadar işler oldukça iyi gidiyor çünkü çocukların futbol antrenmanlarına ve diğer spor etkinliklerine katılıyor. Ancak Aralık ayında bir şekilde içten vazgeçer ve kendi işini yapan bu tatsız adama dönüşür.
Noel’den de korkuyorum. Kocam genellikle akli dengesi yerinde değildir ve biraz huysuzdur. Ayrıca bana güzel bir şey vermeyi de başaramıyor, bu yüzden bundan birkaç yıl önce vazgeçtik. Kendimi çocuklarla “Noel’de mutlu aile” oynayan bir oyuncu gibi hissediyorum ve yanında oturan, her şeyi eleştirel ya da ilgisiz bir şekilde izleyen ve alnına şunu yazan bir yabancı var: “Bu nihayet ne zaman bitecek? “
Benim için herhangi bir yaklaşımınız veya ipucunuz var mı?
Saygılarımla
Natalie B.
© Kirsten Nijhof
Dr.Julia Peirano: Aşkın Gizli Kodu
Hamburg-Blankenese ve St. Pauli’de özel muayenehanelerde davranış terapisti ve aşk koçu olarak çalışıyorum. Doktoram sırasında ilişki kişiliği ile aşkta mutluluk arasındaki bağlantıyı araştırdım ve ardından aşk hakkında iki kitap yazdım.
Tedavi çalışmalarım hakkında bilgiyi www.julia-peirano.info adresinde bulabilirsiniz.
Sorularınız, sorunlarınız veya gönül yaranız mı var? Lütfen bana yazın (en fazla bir A4 sayfası). Soruların ve cevapların Haberler’de isimsiz olarak yayınlanabileceğini belirtmek isterim.
Sevgili Natalie B.,
Görünüşe göre bu Noel sezonunda kocanızla aranızda kapatılamaz bir boşluk var ve bu kesinlikle çok acı verici!
Bunu, çocukluğunuzda Noel’de ikinizin de yaşadığı farklı deneyimlerle çok güzel açıklıyorsunuz. Çocuklarına harika vakit geçirmek için el ele çalışan ebeveynlerle geçirdiğiniz sevgi dolu çocukluğunuz. Advent haftaları her yıl sizin için pek çok güzel anılarla dolu özellikle güzel ve yoğun bir dönemdi.
Buna karşılık, kocanızın, hayatından bunalmış (ya da hayal kırıklığına uğramış ya da acı) ve Noel’i hızlı ve kolay bir şekilde bitirmek için yalnızca asgari düzeyde çaba harcayan, biraz ilgisiz ve soğuk görünen bir annesiyle geçirdiği hüzünlü çocukluğu. Noel sezonunun kocanız için özellikle üzücü olduğunu hayal edebiliyorum. Belki o da küçük bir çocukken, arkadaşlarının ailelerinde ya da televizyonda gerçekleştirilen güzel ve sevgi dolu ritüelleri gördüğünde üzüntü ya da kıskançlık hissetmişti.
Belki kendini çaresiz, ihmal edilmiş ve sevilmemiş hissediyordu. Görünüşe göre bu duyguları bölmüş ve “çocukların Noel sezonu” ndan içsel olarak uzaklaşmış çünkü anı çok acı verici. Artık kendi çocuklarında özlediğini görüyor: kendi hazırladığı Advent takvimleri, rahat şarkı söyleme ve yüksek sesle okuma, sıcak, sevgi dolu bir yuva. Ve onu böldüğü için canı yanıyor ama acı gömülüyor ve açıkça adlandırılamıyor.
Kocası kendisi için bir başa çıkma mekanizması bulmuş: Şu anlamda bir “erkekler Noeli” tasarlamış: “Artık çaresiz, sevilmeyen bir çocuk değilim, yetişkin bir adamım. Ve elflere, Noel Babalara ihtiyacım yok. ve gördüğün tüm o çocukça şeyler ama anlamıyorum. Beni hayal kırıklığına uğratabilecek bir aileye ihtiyacım yok. Ben büyüdüm ve acılardan kurtuldum. Kendi paramı kazanıyorum ve gerçekten erkeksi şeyler yapabiliyorum. Onunla Noel pazarına gitmek, bir içki içmek ve diğer yetişkinlerle kutlama yapmak gibi.”
Kocanızın çocukluğundaki duygularını anlarsanız bunun size yardımcı olacağını düşünüyorum. Çocukken bunların hepsine sahip olmamasının üzücü olduğunu ve Noel zamanında kesinlikle üzgün olduğunu söylerseniz, belki bu ona ve onun ayrı (ayrışmış) duygularına ulaşacaktır. Daha sonra, her ikinizin de dört çocuğun ebeveyni olduğunuz yetişkin seviyesine gelebilir ve ona Noel sezonunu birlikte nasıl ele almak istediğinizi ve ne üstlenmek istediğini sorabilirsiniz.
İşte her zaman işe yarayan, çok basit ama inanılmaz derecede etkili bir ipucu: Birisiyle bir anlaşmazlığınız varsa o kişiyle eşit düzeyde konuşmalı ve bunu birlikte nasıl çözebileceğinizi sormalısınız.
Hastalarımı dinlediğim uzun yıllar boyunca hiç kimse, bir çatışma durumunda birisinin nazikçe şöyle dediğinden şikayet etmedi: “Senin, burada birbirimizle bir sorunumuz var. Nasıl yapabileceğimiz konusunda fikrin nedir?” Bunu çözmek ve onunla başa çıkmak için?”
Sorunlar genellikle partnerime kendi fikirlerimi empoze ettiğimde ve ona nasıl davranması gerektiğini söylediğimde ortaya çıkıyor. Veya önce ortak bir çözüm istemeden sadece bir şeyler yaptığımda (kendim için bir tatil rezervasyonu yaptığımda; daireyi yeniden dekore ettiğimde, annemi Noel’e davet ettiğimde).
Ve sonra kavga etmek yerine işbirliğine varabilecek misiniz bir bakın. Kocanız Noel’de kayak yapmaya giderse ve siz bunu ailenizle birlikte kutlarsanız daha iyi olabilir. Belki de bu konuda yalnızca bir kez anlaşmaya varırsanız, örneğin gelecek yıl için de ufuk açıcı olabilir. O zaman ailesi olmadan olmanın nasıl bir şey olduğunu ve bunu gerçekten isteyip istemediğini sakince hissedebilir. Ve aynı zamanda çizdiğiniz net bir sınırdır: “Noel’de bu kadar kötü bir ruh halinde ve zihinsel olarak dalgın bir halde burada olmanızı istemiyorum.”
Veya kocanız çocukluk sorunuyla uğraşıyor ve ardından çiftlere Noel’i nasıl geçirecekleri konusunda danışmanlık yaparak birlikte bir çözüm bulabilirsiniz. Belki kocanızı duygusal olarak mutsuz çocukluğuna geri döndürecek bu Noel Baba Advent takvimi tetikleyicilerinden daha fazla kış yürüyüşleri olabilir. Görünüşe göre kocanız daha çok açık hava sporlarından hoşlanıyor.
Çalışan bir anne olarak rolünüz hakkında düşünmenize ve günlük yaşamdaki “küçük” şeyleri daha iyi takdir etmenize yardımcı olacak iki kitap ipucum daha var.
Umarım konumunuzu yeniden gözden geçirmeyi ve kocanızla Noel sezonu hakkında yapıcı bir konuşma yapmayı başarırsınız. İster birlikte ister ayrı ayrı.
Saygılarımla
Julia Peirano
Bu makale sözde bağlı kuruluş bağlantıları içerir. Daha fazla bilgiyi burada bulabilirsiniz.
#Konular
Sevgili Bayan Peirano,
Artık Noel sezonu geliyor ve dört çocuğumuzla (10, 8 (ikiz), 3) her zaman yapacak çok şey var. Okul ve kreşler daha fazla bağlılık ve sosyallik beklemektedir ve bu elbette çocuklar için önemlidir. Ancak pek çok ekstra tarih de var: fener yürüyüşü, İsa’nın Doğuşu oyununun hazırlanması, Advent şarkıları, çocuk tiyatrosu, Noel partisi vb.
Ayrıca tüm evi güzelce dekore ediyorum, her çocuk için Advent takvimleri hazırlıyorum (evet, 96 paket!) ve uzaktaki akrabalarımızı nasıl tek bir çatı altında toplayabileceğimizi organize ediyorum. Çocukların görebilmesi için Noel hafta sonlarında büyükannelerden birine 400 km yol kat etmek zorunda kalıyoruz. Elbette şarkı söylemek, kurabiye pişirmek ve yüksek sesle kitap okumak da bunun bir parçası.
Tüm bunları yapmaktan keyif alıyorum ve çocukken harika bir Noel yaşama şansım oldu çünkü ailem çok sevgi doluydu ve her şeyi mümkün kılıyordu. Aradaki fark, annemle babamın bu işi birlikte yapmasıydı. Babam Noel ışıklarını kapattı, aynı zamanda hediyeler aldı ve bizimle kurabiye pişirdi. Annemle babam bizi fener yürüyüşüne vs. götürürdü çünkü bu babam için önemliydi. Annem çoğunlukla ev hanımıydı ve buna vakti vardı. Yarı zamanlı çalışıyorum ve şirket Aralık ayında her zaman meşgul.
Beni asıl üzen şey bunu tek başıma yapmak zorunda olmam. Kocam Noel’i umursamıyor. Ailesi bunalmış annesinden oluşuyordu, babasının ise yeni bir ailesi vardı. Annesi plastik bir Noel ağacı açtı ve biraz kurabiye aldı, hepsi bu. Noel’de kavanozdaki kırmızı lahana ve süpermarketteki sarmalamaların önünde onunla depresyonda oturuyordu ve sonra her şey hızla tekrar bitiyordu.
Bunu duymak benim için çok üzücü, özellikle de bunu güzel çocukluğumla karşılaştırdığımda: Noel’de şömine ve yüksek sesle kitap okumak, birlikte şarkı söylemek, sık sık ailece kiliseye gitmek, Noel takvimlerini, Aziz Nikolaos’u ve Noel hediyelerini sevmek. Hepsi büyülüydü. Bunu çocuklarımıza aktarmak istiyorum.
Ama kocamın vazgeçmesi hiç de iyi hissettirmiyor. Çok çalışıyor, sanırım kasıtlı olarak işte olması gerekenden daha uzun süre kalıyor. Ve sık sık meslektaşlarıyla birlikte “kutlamak” için Noel pazarına veya Noel partilerine gidiyor. Sade bir dille söylemek gerekirse: sarhoş olmak. Çocuklar odalarında, mükemmel Noel dünyalarında huzur içinde uyurken onun her hafta eve sarhoş gelmesi beni gerçekten rahatsız ediyor.
Hatta geçenlerde rüyamda oturma odamıza bir yaban domuzunun girip kanepemizde yuvarlandığını ve her şeyi kirlettiğini gördüm. Bunun ne anlama geldiğini açıklamama gerek yok sanırım…
Kocam ve ben aileye olan bağlılığımızda temelde çok farklıyız. Ocak’tan Kasım’a kadar işler oldukça iyi gidiyor çünkü çocukların futbol antrenmanlarına ve diğer spor etkinliklerine katılıyor. Ancak Aralık ayında bir şekilde içten vazgeçer ve kendi işini yapan bu tatsız adama dönüşür.
Noel’den de korkuyorum. Kocam genellikle akli dengesi yerinde değildir ve biraz huysuzdur. Ayrıca bana güzel bir şey vermeyi de başaramıyor, bu yüzden bundan birkaç yıl önce vazgeçtik. Kendimi çocuklarla “Noel’de mutlu aile” oynayan bir oyuncu gibi hissediyorum ve yanında oturan, her şeyi eleştirel ya da ilgisiz bir şekilde izleyen ve alnına şunu yazan bir yabancı var: “Bu nihayet ne zaman bitecek? “
Benim için herhangi bir yaklaşımınız veya ipucunuz var mı?
Saygılarımla
Natalie B.
© Kirsten Nijhof
Dr.Julia Peirano: Aşkın Gizli Kodu
Hamburg-Blankenese ve St. Pauli’de özel muayenehanelerde davranış terapisti ve aşk koçu olarak çalışıyorum. Doktoram sırasında ilişki kişiliği ile aşkta mutluluk arasındaki bağlantıyı araştırdım ve ardından aşk hakkında iki kitap yazdım.
Tedavi çalışmalarım hakkında bilgiyi www.julia-peirano.info adresinde bulabilirsiniz.
Sorularınız, sorunlarınız veya gönül yaranız mı var? Lütfen bana yazın (en fazla bir A4 sayfası). Soruların ve cevapların Haberler’de isimsiz olarak yayınlanabileceğini belirtmek isterim.
Sevgili Natalie B.,
Görünüşe göre bu Noel sezonunda kocanızla aranızda kapatılamaz bir boşluk var ve bu kesinlikle çok acı verici!
Bunu, çocukluğunuzda Noel’de ikinizin de yaşadığı farklı deneyimlerle çok güzel açıklıyorsunuz. Çocuklarına harika vakit geçirmek için el ele çalışan ebeveynlerle geçirdiğiniz sevgi dolu çocukluğunuz. Advent haftaları her yıl sizin için pek çok güzel anılarla dolu özellikle güzel ve yoğun bir dönemdi.
Buna karşılık, kocanızın, hayatından bunalmış (ya da hayal kırıklığına uğramış ya da acı) ve Noel’i hızlı ve kolay bir şekilde bitirmek için yalnızca asgari düzeyde çaba harcayan, biraz ilgisiz ve soğuk görünen bir annesiyle geçirdiği hüzünlü çocukluğu. Noel sezonunun kocanız için özellikle üzücü olduğunu hayal edebiliyorum. Belki o da küçük bir çocukken, arkadaşlarının ailelerinde ya da televizyonda gerçekleştirilen güzel ve sevgi dolu ritüelleri gördüğünde üzüntü ya da kıskançlık hissetmişti.
Belki kendini çaresiz, ihmal edilmiş ve sevilmemiş hissediyordu. Görünüşe göre bu duyguları bölmüş ve “çocukların Noel sezonu” ndan içsel olarak uzaklaşmış çünkü anı çok acı verici. Artık kendi çocuklarında özlediğini görüyor: kendi hazırladığı Advent takvimleri, rahat şarkı söyleme ve yüksek sesle okuma, sıcak, sevgi dolu bir yuva. Ve onu böldüğü için canı yanıyor ama acı gömülüyor ve açıkça adlandırılamıyor.
Kocası kendisi için bir başa çıkma mekanizması bulmuş: Şu anlamda bir “erkekler Noeli” tasarlamış: “Artık çaresiz, sevilmeyen bir çocuk değilim, yetişkin bir adamım. Ve elflere, Noel Babalara ihtiyacım yok. ve gördüğün tüm o çocukça şeyler ama anlamıyorum. Beni hayal kırıklığına uğratabilecek bir aileye ihtiyacım yok. Ben büyüdüm ve acılardan kurtuldum. Kendi paramı kazanıyorum ve gerçekten erkeksi şeyler yapabiliyorum. Onunla Noel pazarına gitmek, bir içki içmek ve diğer yetişkinlerle kutlama yapmak gibi.”
Kocanızın çocukluğundaki duygularını anlarsanız bunun size yardımcı olacağını düşünüyorum. Çocukken bunların hepsine sahip olmamasının üzücü olduğunu ve Noel zamanında kesinlikle üzgün olduğunu söylerseniz, belki bu ona ve onun ayrı (ayrışmış) duygularına ulaşacaktır. Daha sonra, her ikinizin de dört çocuğun ebeveyni olduğunuz yetişkin seviyesine gelebilir ve ona Noel sezonunu birlikte nasıl ele almak istediğinizi ve ne üstlenmek istediğini sorabilirsiniz.
İşte her zaman işe yarayan, çok basit ama inanılmaz derecede etkili bir ipucu: Birisiyle bir anlaşmazlığınız varsa o kişiyle eşit düzeyde konuşmalı ve bunu birlikte nasıl çözebileceğinizi sormalısınız.
Hastalarımı dinlediğim uzun yıllar boyunca hiç kimse, bir çatışma durumunda birisinin nazikçe şöyle dediğinden şikayet etmedi: “Senin, burada birbirimizle bir sorunumuz var. Nasıl yapabileceğimiz konusunda fikrin nedir?” Bunu çözmek ve onunla başa çıkmak için?”
Sorunlar genellikle partnerime kendi fikirlerimi empoze ettiğimde ve ona nasıl davranması gerektiğini söylediğimde ortaya çıkıyor. Veya önce ortak bir çözüm istemeden sadece bir şeyler yaptığımda (kendim için bir tatil rezervasyonu yaptığımda; daireyi yeniden dekore ettiğimde, annemi Noel’e davet ettiğimde).
Ve sonra kavga etmek yerine işbirliğine varabilecek misiniz bir bakın. Kocanız Noel’de kayak yapmaya giderse ve siz bunu ailenizle birlikte kutlarsanız daha iyi olabilir. Belki de bu konuda yalnızca bir kez anlaşmaya varırsanız, örneğin gelecek yıl için de ufuk açıcı olabilir. O zaman ailesi olmadan olmanın nasıl bir şey olduğunu ve bunu gerçekten isteyip istemediğini sakince hissedebilir. Ve aynı zamanda çizdiğiniz net bir sınırdır: “Noel’de bu kadar kötü bir ruh halinde ve zihinsel olarak dalgın bir halde burada olmanızı istemiyorum.”
Veya kocanız çocukluk sorunuyla uğraşıyor ve ardından çiftlere Noel’i nasıl geçirecekleri konusunda danışmanlık yaparak birlikte bir çözüm bulabilirsiniz. Belki kocanızı duygusal olarak mutsuz çocukluğuna geri döndürecek bu Noel Baba Advent takvimi tetikleyicilerinden daha fazla kış yürüyüşleri olabilir. Görünüşe göre kocanız daha çok açık hava sporlarından hoşlanıyor.
Çalışan bir anne olarak rolünüz hakkında düşünmenize ve günlük yaşamdaki “küçük” şeyleri daha iyi takdir etmenize yardımcı olacak iki kitap ipucum daha var.
Umarım konumunuzu yeniden gözden geçirmeyi ve kocanızla Noel sezonu hakkında yapıcı bir konuşma yapmayı başarırsınız. İster birlikte ister ayrı ayrı.
Saygılarımla
Julia Peirano
Bu makale sözde bağlı kuruluş bağlantıları içerir. Daha fazla bilgiyi burada bulabilirsiniz.
#Konular