Evde yalnız
Çocuk taşınıyor, boş yuva sendromu mu taşınıyor? Şart değil
Örneğin tek çocuk veya en küçük çocuk taşındıysa, yeni bir sosyal etkileşim yalnızlığın ve üzüntünün üstesinden gelmeye yardımcı olabilir.
© ilkşeylerilk / Getty Images
(Son) çocuk evden ayrıldığında hayatın yeni bir aşaması başlar. Boş yuva sendromunun ilk etapta ortaya çıkmasını önlemek için bu zamana iyi bir zamanda hazırlanmak faydalı olacaktır.
Her gün eve büyük miktarlarda taze yiyecek getirmek, her zaman aç olan çocuğu ve çoğu zaman bir grup arkadaşını doyurmak için sürekli tekrarlanan bu yük, ebeveyn olmanın tatsız görevlerinden biridir. Sonra bir noktada yeni bir aşama başlıyor: Çocuk taşınmayı planlıyor. Kendi hayatının kontrolünü eline alabilmenin sevincinin yanı sıra başka düşünceler de ortaya çıkıyor: Bunun yarattığı onca boş zamanı ne yapacağım? Kendim için yemek pişirmeme bile gerek yok. Aniden çocuksuz kalmak nasıl bir duygu olacak? Yıllardır seni diken diken eden çocuğun olmadan mı yaşıyorsun? Genç neslin eve getirdiği ilham olmadan mı?
Boş yuva sendromu – yeni bir “hobi”ye ihtiyaç var
Kitty Johnson, İngiliz “Guardian”a bu işi nasıl yaptığını anlattı. Tek oğlunun 2023 yılında taşınması planlandığında 60 yaşın üzerindeydi. Bu sorunun bazı ebeveynleri ne kadar rahatsız ettiğini arkadaş çevresinde zaten fark etmişti. Çocuk taşındı, boş yuva sendromu içeri girdi. Ancak bir oda kazanmanın sevincinin yanı sıra başka duygular da ortaya çıktı: üzüntü, korku ve kayıp hissi. Johnson bu nedenle silahlanmak ve hayatının bu aşamasına iyi hazırlanmış bir şekilde girmek istiyordu.
Norfolklu yazar ve öğretmen, kadınlara yönelik toplum temelli bir kuruluş olan İngiliz Kadın Enstitüsü'nün bazı üyelerinin kendi bölgesinde kirpi kurtarma çalışmalarına katıldığını hatırladı. Fikir ona mantıklı geldi, bu yüzden onlara katıldı ve kirpi telefon yardım hattında görev yapmaya başladı. Ancak acil bir durumu beklemek umduğu amaca, yani günlük hayatına hayat getirme amacına hizmet etmedi. Guardian'a şöyle açıklıyor: “Dışarıda, temiz havada olmaya ve insanlarla tanışmaya ihtiyacım vardı.” Böylece, hafta içi telefon işinin yanı sıra, hafta sonları da kendisi dışarı çıkmaya ve Norfolk bölgesindeki kompost kutularında, mezarlıklarda ve küçük ara sokaklarda yardıma ihtiyacı olan kirpileri aramaya başladı. Özel mülkte bulunan yaralı kirpileri ve terk edilmiş bebekleri kurtarmayı kendisine görev edindi.
“Kirpi 80 yılı aşkın süredir koruma altında olan bir tür. Bu hayvanlardan birini yaralayan, öldüren, hatta yakalayıp saklayan kişi suç işlemiş oluyor. Ancak hasta, yaralı bir hayvanın alınmasına izin veriliyor, hatta verilmesi gerekiyor. Malteser gönüllü servisi Aware, “Kirpi tekrar sağlıklı olduğunda, vahşi doğaya geri döndürülmelidir” diye açıklıyor.
© Ksenia Shestakova / Getty Images
Kirpi bir sonraki romanının esin kaynağı oldu
Bir yıl sonra, Johnson'ın kendi bahçesi artık hayvanlar için bir sığınak haline geldi; kirpi besleyici, çitlerde bir “kirpi otoyolu” oluşturmak için delikler ve onların geliş gidişlerini izlemek için bir yaban hayatı kamerasıyla donatılmış. Hayvanlar aynı zamanda Johnson'ın, komşularının bahçeleri boyunca kirpiden oluşan bir otoyol inşa etme konusunda tutkulu olan ve bu süreçte onların sırlarını keşfeden dul bir kadının hikayesini anlatan bir sonraki romanı Prickly Company'ye de ilham kaynağı oldu.
Sadece Johnson'ın oğlunun bazen annesini ziyaret ettiğinde annesinin sadece kirpilerden bahsettiği gerçeğinden bıktığını söylüyor. Ama yine de yeni faaliyetinde onu destekliyor. Almanya'da sosyal bir hobi arayan herkesin Malteser hizmetinin farkında olarak bir hobi bulma şansı yüksektir.
Boş yuva sendromu terimi ilk kez 1914'te kullanıldı. 1950'lerde boş yuva sendromunun ebeveyn rolünün kaybıyla tetiklendiği varsayıldı. Hayatlarında pek çok farklı role sahip olan ebeveynlerin, bu rolleri örneğin iş, gönüllü çalışma ve hobiler aracılığıyla yerine getirmeleri durumunda, tatmin edici bir günlük hayata dönüş yolunu daha kolay bulabilecekleri kanıtlanmıştır.
kaynak: “Gardiyan”
#Konular
Çocuk taşınıyor, boş yuva sendromu mu taşınıyor? Şart değil
Örneğin tek çocuk veya en küçük çocuk taşındıysa, yeni bir sosyal etkileşim yalnızlığın ve üzüntünün üstesinden gelmeye yardımcı olabilir.
© ilkşeylerilk / Getty Images
(Son) çocuk evden ayrıldığında hayatın yeni bir aşaması başlar. Boş yuva sendromunun ilk etapta ortaya çıkmasını önlemek için bu zamana iyi bir zamanda hazırlanmak faydalı olacaktır.
Her gün eve büyük miktarlarda taze yiyecek getirmek, her zaman aç olan çocuğu ve çoğu zaman bir grup arkadaşını doyurmak için sürekli tekrarlanan bu yük, ebeveyn olmanın tatsız görevlerinden biridir. Sonra bir noktada yeni bir aşama başlıyor: Çocuk taşınmayı planlıyor. Kendi hayatının kontrolünü eline alabilmenin sevincinin yanı sıra başka düşünceler de ortaya çıkıyor: Bunun yarattığı onca boş zamanı ne yapacağım? Kendim için yemek pişirmeme bile gerek yok. Aniden çocuksuz kalmak nasıl bir duygu olacak? Yıllardır seni diken diken eden çocuğun olmadan mı yaşıyorsun? Genç neslin eve getirdiği ilham olmadan mı?
Boş yuva sendromu – yeni bir “hobi”ye ihtiyaç var
Kitty Johnson, İngiliz “Guardian”a bu işi nasıl yaptığını anlattı. Tek oğlunun 2023 yılında taşınması planlandığında 60 yaşın üzerindeydi. Bu sorunun bazı ebeveynleri ne kadar rahatsız ettiğini arkadaş çevresinde zaten fark etmişti. Çocuk taşındı, boş yuva sendromu içeri girdi. Ancak bir oda kazanmanın sevincinin yanı sıra başka duygular da ortaya çıktı: üzüntü, korku ve kayıp hissi. Johnson bu nedenle silahlanmak ve hayatının bu aşamasına iyi hazırlanmış bir şekilde girmek istiyordu.
Norfolklu yazar ve öğretmen, kadınlara yönelik toplum temelli bir kuruluş olan İngiliz Kadın Enstitüsü'nün bazı üyelerinin kendi bölgesinde kirpi kurtarma çalışmalarına katıldığını hatırladı. Fikir ona mantıklı geldi, bu yüzden onlara katıldı ve kirpi telefon yardım hattında görev yapmaya başladı. Ancak acil bir durumu beklemek umduğu amaca, yani günlük hayatına hayat getirme amacına hizmet etmedi. Guardian'a şöyle açıklıyor: “Dışarıda, temiz havada olmaya ve insanlarla tanışmaya ihtiyacım vardı.” Böylece, hafta içi telefon işinin yanı sıra, hafta sonları da kendisi dışarı çıkmaya ve Norfolk bölgesindeki kompost kutularında, mezarlıklarda ve küçük ara sokaklarda yardıma ihtiyacı olan kirpileri aramaya başladı. Özel mülkte bulunan yaralı kirpileri ve terk edilmiş bebekleri kurtarmayı kendisine görev edindi.
“Kirpi 80 yılı aşkın süredir koruma altında olan bir tür. Bu hayvanlardan birini yaralayan, öldüren, hatta yakalayıp saklayan kişi suç işlemiş oluyor. Ancak hasta, yaralı bir hayvanın alınmasına izin veriliyor, hatta verilmesi gerekiyor. Malteser gönüllü servisi Aware, “Kirpi tekrar sağlıklı olduğunda, vahşi doğaya geri döndürülmelidir” diye açıklıyor.
© Ksenia Shestakova / Getty Images
Kirpi bir sonraki romanının esin kaynağı oldu
Bir yıl sonra, Johnson'ın kendi bahçesi artık hayvanlar için bir sığınak haline geldi; kirpi besleyici, çitlerde bir “kirpi otoyolu” oluşturmak için delikler ve onların geliş gidişlerini izlemek için bir yaban hayatı kamerasıyla donatılmış. Hayvanlar aynı zamanda Johnson'ın, komşularının bahçeleri boyunca kirpiden oluşan bir otoyol inşa etme konusunda tutkulu olan ve bu süreçte onların sırlarını keşfeden dul bir kadının hikayesini anlatan bir sonraki romanı Prickly Company'ye de ilham kaynağı oldu.
Sadece Johnson'ın oğlunun bazen annesini ziyaret ettiğinde annesinin sadece kirpilerden bahsettiği gerçeğinden bıktığını söylüyor. Ama yine de yeni faaliyetinde onu destekliyor. Almanya'da sosyal bir hobi arayan herkesin Malteser hizmetinin farkında olarak bir hobi bulma şansı yüksektir.
Boş yuva sendromu terimi ilk kez 1914'te kullanıldı. 1950'lerde boş yuva sendromunun ebeveyn rolünün kaybıyla tetiklendiği varsayıldı. Hayatlarında pek çok farklı role sahip olan ebeveynlerin, bu rolleri örneğin iş, gönüllü çalışma ve hobiler aracılığıyla yerine getirmeleri durumunda, tatmin edici bir günlük hayata dönüş yolunu daha kolay bulabilecekleri kanıtlanmıştır.
kaynak: “Gardiyan”
#Konular