Beynimizle İlgili Bir Gizem Daha Nihayet Çözüldü: Lisan Öğrenmek niye Sıkıntı? Beyin daima bir sinyal akışı ile yaşıyor. Gelen milyonlarca sinyali dengelerken zihinsel performansımızı artırmak için kendini tekrar yeniden ayarlıyor. Bilim insanları bu uyarlanabilirlik özelliğinin zihnimizi uyanık tutarken, yetişkinlerin yeni lisanlar öğrenmesini zorlaştırdığını söylüyor.
Beyin hücresi aktiviteleri iki kategoriye ayrılıyor: Esneklik ve kararlılık. Esneklik, beynin değişme yeteneğini tabir ediyor. Yeni bilgiler edindikçe nöronlar içinde yeni irtibatlar kuruluyor. Kararlılık ise bunun tam aksisi. Beynin daha evvel öğrendiğimiz şeylere tutunmasını, bu ilişkileri sağlamlaştırmasını sağlıyor.
Küçük çocukların yüksek seviyede “sinirsel esnekliği” bulunuyor. Yeni sinirsel ilişkiler oluşturmak, çocuklar için yararlı zira tonlarca yeni bilgiyi öğrenmeleri ve neyin tutunacak kadar kıymetli olduğunu ayırt etmeleri gerekiyor. Lakin biz yaşlandıkça, beynin yeni ilişkiler oluşturma kapasitesi doğal olarak azalıyor.
San Francisco’daki California Üniversitesi Nörolojik Cerrahi Departmanından yardımcı doçent Matt Leonard “beyin, ilerleyen yaşla birlikte kararlılığa öncelik vermeye başlıyor. Son on yıl yahut daha uzun bir süre boyunca öğrenmiş olduğumuz şeylere değerli olanlara tutunuyoruz” diyor.
Yeni bir araştırmanın neticelerina bakılırsa, yeni bir lisan öğrenmek için beynin esneklik özelliğini kullanmak gerekiyor. Bu yüzden çocuklar, yeni lisanları yetişkinlere bakılırsa daha kolay ve süratli bir biçimde öğrenebiliyorlar. UCSF’den sinirbilimciler, beynin yabancı bir sözlüğü nasıl algıladığını anlamak için İngilizce konuşan 10 epilepsi hastasının Mandarin Çincesi öğrenirken beyin aktivitelerini inceledi. Bu gönüllülerin beyinlerinde, hastalıkları niçiniyle esasen elektrotlar bulunuyordu. bu biçimdece araştırmacılar insan beynini öğrenirken direkt inceleme yapabilmek için eşsiz bir fırsat elde etti.
Leonard ve öteki araştırmacılar, deneklerin beyin bilgilerinin tahlilini tamamladıktan daha sonra, beynin konuşma korteksi olarak bilinen bölgesindeki nöronlardan oluşan düğümlerin öğrenme sürecinde faal olduğunu buldular. Bu, birtakım nöronların faal olmadığı ve öğrenme sürecine katılmadığı manasına geliyor.
Leonard, “Kimileri öğrenmeyle değişmeye hakikaten istekli görünen ve başkaları daha dirençli görünen bu farklı tıpta nöron kümeleri gördük” diyor. Deneyde yabancı lisan olarak Çince seçilmesinin sebebi, İngilizceye büsbütün zıt bir lisan olması. Bu yüzden büyük ölçüde yeni nöral irtibat gerektiriyor.
Beynimizin tanıdık sesleri yakalaması daha muhtemeldir, bu yüzden etrafı o lisanı konuşan beşerlerle yaşayanlar, lisanı derslerde olduğundan daha süratli öğrenebilirler. Her şey, beyinlerimizi kalıpları tanımak ve nöronlarımızı meşgul etmek için eğitmekle ilgili. Leonard, “İster çocuk ister yetişkin olun, yeni bir lisan öğrenmenin en âlâ yolu, o lisanın içine dalmaktır” diyor ve ekliyor: “En yeterli yol, mümkün olduğunca bu lisanı anadili olarak konuşan şahıslarla vakit geçirmek.“
Bilim insanları rastgele bir öğrenme sürecinde inişler ve çıkışlar olacağını da vurguluyor. Çalışmada elde edilen beyin aktivitesi bilgileri, öğrenme muvaffakiyetinde büyük farklılıklar olduğunu gösterdi.
Beyin hücresi aktiviteleri iki kategoriye ayrılıyor: Esneklik ve kararlılık. Esneklik, beynin değişme yeteneğini tabir ediyor. Yeni bilgiler edindikçe nöronlar içinde yeni irtibatlar kuruluyor. Kararlılık ise bunun tam aksisi. Beynin daha evvel öğrendiğimiz şeylere tutunmasını, bu ilişkileri sağlamlaştırmasını sağlıyor.
Küçük çocukların yüksek seviyede “sinirsel esnekliği” bulunuyor. Yeni sinirsel ilişkiler oluşturmak, çocuklar için yararlı zira tonlarca yeni bilgiyi öğrenmeleri ve neyin tutunacak kadar kıymetli olduğunu ayırt etmeleri gerekiyor. Lakin biz yaşlandıkça, beynin yeni ilişkiler oluşturma kapasitesi doğal olarak azalıyor.
San Francisco’daki California Üniversitesi Nörolojik Cerrahi Departmanından yardımcı doçent Matt Leonard “beyin, ilerleyen yaşla birlikte kararlılığa öncelik vermeye başlıyor. Son on yıl yahut daha uzun bir süre boyunca öğrenmiş olduğumuz şeylere değerli olanlara tutunuyoruz” diyor.
Yeni bir araştırmanın neticelerina bakılırsa, yeni bir lisan öğrenmek için beynin esneklik özelliğini kullanmak gerekiyor. Bu yüzden çocuklar, yeni lisanları yetişkinlere bakılırsa daha kolay ve süratli bir biçimde öğrenebiliyorlar. UCSF’den sinirbilimciler, beynin yabancı bir sözlüğü nasıl algıladığını anlamak için İngilizce konuşan 10 epilepsi hastasının Mandarin Çincesi öğrenirken beyin aktivitelerini inceledi. Bu gönüllülerin beyinlerinde, hastalıkları niçiniyle esasen elektrotlar bulunuyordu. bu biçimdece araştırmacılar insan beynini öğrenirken direkt inceleme yapabilmek için eşsiz bir fırsat elde etti.
Leonard ve öteki araştırmacılar, deneklerin beyin bilgilerinin tahlilini tamamladıktan daha sonra, beynin konuşma korteksi olarak bilinen bölgesindeki nöronlardan oluşan düğümlerin öğrenme sürecinde faal olduğunu buldular. Bu, birtakım nöronların faal olmadığı ve öğrenme sürecine katılmadığı manasına geliyor.
Leonard, “Kimileri öğrenmeyle değişmeye hakikaten istekli görünen ve başkaları daha dirençli görünen bu farklı tıpta nöron kümeleri gördük” diyor. Deneyde yabancı lisan olarak Çince seçilmesinin sebebi, İngilizceye büsbütün zıt bir lisan olması. Bu yüzden büyük ölçüde yeni nöral irtibat gerektiriyor.
Beynimizin tanıdık sesleri yakalaması daha muhtemeldir, bu yüzden etrafı o lisanı konuşan beşerlerle yaşayanlar, lisanı derslerde olduğundan daha süratli öğrenebilirler. Her şey, beyinlerimizi kalıpları tanımak ve nöronlarımızı meşgul etmek için eğitmekle ilgili. Leonard, “İster çocuk ister yetişkin olun, yeni bir lisan öğrenmenin en âlâ yolu, o lisanın içine dalmaktır” diyor ve ekliyor: “En yeterli yol, mümkün olduğunca bu lisanı anadili olarak konuşan şahıslarla vakit geçirmek.“
Bilim insanları rastgele bir öğrenme sürecinde inişler ve çıkışlar olacağını da vurguluyor. Çalışmada elde edilen beyin aktivitesi bilgileri, öğrenme muvaffakiyetinde büyük farklılıklar olduğunu gösterdi.